In de op 16 september 2024 gepubliceerde studie van Ifremer, CRPMEM Guyana en WWF-Frankrijk , komt naar voren dat de visserijdruk veroorzaakt door illegale buitenlandse boten in de wateren van Frans-Guyana de afgelopen 12 jaar is verdubbeld.
De data is verzameld tussen september 2023 en april 2024 door middel van overflights , waarbij is vastgesteld dat er dagelijks gemiddeld 56 buitenlandse boten zich illegaal in Frans-Guyanese wateren bevinden, tegenover ‘slechts’ 20 legale Franse boten. In andere woorden bijna 74% van de vissersboten in Frans-Guyana vist illegaal. Deze boten komen in het oosten vanuit uit Brazilië en in het westen vanuit Guyana en Suriname. Zie ter illustratie een kaart van de Frans-Guyanese visserij autoriteit CRPMEM Guyane, waarbij la pêche INN verwijst naar Illegal, Unreported and Unregulated Fishing (IUU-visserij).
Uitputting visbestand en bedreiging voor zeeschildpadden.
Het rapport van Ifremer, CRPMEM Guyana en WWF-Frankrijk benadrukt de ernst van de toegenomen illegale visserij. Terwijl de populatie van de Noordwest-Atlantische (NWA) lederschildpadden (aitkanti), alarmerend afneemt en de productie van bang bang in Frans-Guyana instort, gebruiken illegale schepen drijfnetten van vele kilometers lang, waartegen visbestanden en zeeschildpadden uit onze historisch rijke kustgebieden geen kans maken.
Wanneer er meer vis uit de oceaan wordt gehaald dan er door natuurlijke aanwas bij kan komen, wordt dit overbevissing genoemd. Zonder adequate maatregelen kan overbevissing leiden tot het verdwijnen van vissoorten met alle ecologische en economische gevolgen van dien. Een preliminaire analyse die WWF-Guianas liet uitvoeren naar het voortplantingsvermogen van vijf vissoorten waar in Suriname en Guyana op gevist wordt (Willems, T., E. Liverpool and M. Hiwat. 2023) wijst op overbevissing. Een studie van Fishingcleaner.com (Michel Nalovic) uit stelt dat vissers tot drie keer langer op zee moeten blijven en tot vier keer langere netten gebruiken om slechts de helft van de hoeveelheid vis te vangen, in vergelijking met 30-40 jaar geleden.
Daarnaast hebben vissers onbedoeld te maken met bijvangst van zeeschildpadden die verstrikt raken in de netten. Al in 2019 is de status van de Noordwest-Atlantische lederschildpaddenpopulatie (aitkanti) door de IUCN bijgesteld naar bedreigd als gevolg van de alarmerende achteruitgang. Als antwoord hierop heeft WWF-Guianas het Regionaal Actieplan voor de Lederschildpad (RAP) opgesteld, dat zich naast het voorkomen van bijvangst door de intensieve visserij ook richt op de neststranden, en andere maatregelen ter bescherming van lederschildpadden.
Regionale visserij problematiek vereist een regionale aanpak.
WWF werkt samen met de respectievelijke autoriteiten om IUU-visserij in Guyana, Suriname en Frans-Guyana aan te pakken. Het afgelopen jaar zijn er regionale bijeenkomsten georganiseerd om de samenwerking en gegevensuitwisseling tussen de drie landen te bevorderen. Het pas verschenen rapport bevestigt de urgentie van deze activiteiten, en WWF blijft zich met volle toewijding inzetten. De woorden van Parveen Amritpersad, directeur Visserij van het ministerie van Landbouw, Veeteelt en Visserij (LVV) bevestigen het groeiende besef dat gezamenlijke actie nodig is om de gevolgen van illegale visserij effectief te bestrijden. “Deze clandestiene activiteit put niet alleen onze visbestanden uit, maar ondermijnt ook het duurzame beheer van onze mariene ecosystemen, waardoor zowel ons milieu als onze economie worden aangetast,” zoals gesproken tijdens de tweede regionale bijeenkomst in juni 2024 in Suriname.
De data is verzameld tussen september 2023 en april 2024 door middel van overflights , waarbij is vastgesteld dat er dagelijks gemiddeld 56 buitenlandse boten zich illegaal in Frans-Guyanese wateren bevinden, tegenover ‘slechts’ 20 legale Franse boten. In andere woorden bijna 74% van de vissersboten in Frans-Guyana vist illegaal. Deze boten komen in het oosten vanuit uit Brazilië en in het westen vanuit Guyana en Suriname. Zie ter illustratie een kaart van de Frans-Guyanese visserij autoriteit CRPMEM Guyane, waarbij la pêche INN verwijst naar Illegal, Unreported and Unregulated Fishing (IUU-visserij).
Uitputting visbestand en bedreiging voor zeeschildpadden.
Het rapport van Ifremer, CRPMEM Guyana en WWF-Frankrijk benadrukt de ernst van de toegenomen illegale visserij. Terwijl de populatie van de Noordwest-Atlantische (NWA) lederschildpadden (aitkanti), alarmerend afneemt en de productie van bang bang in Frans-Guyana instort, gebruiken illegale schepen drijfnetten van vele kilometers lang, waartegen visbestanden en zeeschildpadden uit onze historisch rijke kustgebieden geen kans maken.
Wanneer er meer vis uit de oceaan wordt gehaald dan er door natuurlijke aanwas bij kan komen, wordt dit overbevissing genoemd. Zonder adequate maatregelen kan overbevissing leiden tot het verdwijnen van vissoorten met alle ecologische en economische gevolgen van dien. Een preliminaire analyse die WWF-Guianas liet uitvoeren naar het voortplantingsvermogen van vijf vissoorten waar in Suriname en Guyana op gevist wordt (Willems, T., E. Liverpool and M. Hiwat. 2023) wijst op overbevissing. Een studie van Fishingcleaner.com (Michel Nalovic) uit stelt dat vissers tot drie keer langer op zee moeten blijven en tot vier keer langere netten gebruiken om slechts de helft van de hoeveelheid vis te vangen, in vergelijking met 30-40 jaar geleden.
Daarnaast hebben vissers onbedoeld te maken met bijvangst van zeeschildpadden die verstrikt raken in de netten. Al in 2019 is de status van de Noordwest-Atlantische lederschildpaddenpopulatie (aitkanti) door de IUCN bijgesteld naar bedreigd als gevolg van de alarmerende achteruitgang. Als antwoord hierop heeft WWF-Guianas het Regionaal Actieplan voor de Lederschildpad (RAP) opgesteld, dat zich naast het voorkomen van bijvangst door de intensieve visserij ook richt op de neststranden, en andere maatregelen ter bescherming van lederschildpadden.
Regionale visserij problematiek vereist een regionale aanpak.
WWF werkt samen met de respectievelijke autoriteiten om IUU-visserij in Guyana, Suriname en Frans-Guyana aan te pakken. Het afgelopen jaar zijn er regionale bijeenkomsten georganiseerd om de samenwerking en gegevensuitwisseling tussen de drie landen te bevorderen. Het pas verschenen rapport bevestigt de urgentie van deze activiteiten, en WWF blijft zich met volle toewijding inzetten. De woorden van Parveen Amritpersad, directeur Visserij van het ministerie van Landbouw, Veeteelt en Visserij (LVV) bevestigen het groeiende besef dat gezamenlijke actie nodig is om de gevolgen van illegale visserij effectief te bestrijden. “Deze clandestiene activiteit put niet alleen onze visbestanden uit, maar ondermijnt ook het duurzame beheer van onze mariene ecosystemen, waardoor zowel ons milieu als onze economie worden aangetast,” zoals gesproken tijdens de tweede regionale bijeenkomst in juni 2024 in Suriname.